ناقل بيماري هپاتيت
ناقل بيماري هپاتيت
ناقل بيماري هپاتيت به كساني گفته مي شود كه ويروس هپاتيت (ب) در خونشان به مدت بيش از 6 ماه وجود داشته باشد، حال عمومي خوبي داشته باشند و در بررسي آزمايشگاهي اختلالي در كار كبد آنان مشاهده نشود. در چنين شرايطي ويروس به صورت مسالمت آميز در داخل بدن وجود دارد ولي آسيبي به كبد وارد نمي كند.
چگونگي شناسايي ناقلين هپاتيت ب
در اغلب موارد افراد به دنبال اهداي خون و مشخص شدن وجود آلودگي ويروس هپاتيت ب به پزشكي مراجعه مي كنند. اين افراد معمولا هيچ گونه علامتي ندارند و از آلوده بودن خود نيز اظهار تعجب مي نمايند.
مدتي پس از اهداي خون، سازمان انتقال خون ايران با ارسال نامه و كارتي وجود عفونت در خون ناقلين هپاتيت ب را متذكر مي شود و دستورهاي بهداشتي را گوشزد مي كند. در برخي موارد به دنبال آزمايشات دوره اي وجود عفونت در خون افراد مشخص مي شود.
ممكن است به دنبال اطلاع از بيماري خود غمگين و ناراحت شويد. بر اعصاب خود مسلط شويد به فكر آينده خود باشيد و براي بررسي بيشتر و كسب اطلاعات به درمانگاه هپاتيت مراجعه كنيد.
راههاي انتقال ويروس هپاتيت ب
تنها مخزن اين عفونت انسان است و انتقال آن از افراد آلوده به افراد سالم صورت مي گيرد. راههاي انتقال عفونت عبارتند از:
1. در مناطقي كه ميزان ناقلين زياد است، عفونت احتمالا از طريق انتقال از مادران آلوده به نوزادان ايجاد مي شود. عفونت نه از طريق بند نافي، بلكه از طريق بدن مادر در هنگام زايمان و در جريان تماس نزديك بعد از آن منتقل مي شود. در مطالعاتي كه توسط دكتر علويان و همكاران در سال 74 در اهداكنندگان خون انجام شده است، انتقال از مادر به نوزاد مهمترين راه انتقال در ايران بوده است.
2. تماس جنسي با فرد ناقل هپاتيت مي تواند به انتقال عفونت منجر شود. براي ممانعت از اين امر، انجام واكسيناسيون و استفاده از كاندوم توصيه مي شود.
3. كارمندان بيمارستانها كه در تماس نزديك با بيماران هستند، در معرض خطر ابتلاي بيشتري هستند. اين خطر به دليل آلوده شدن با خون بيمار مثلا از راه فرو رفتن سوزن آلوده به دست و يا از طريق خراشهاي پوستي است. اين خطر براي جراحان و دندانپزشكان دو چندان مي شود.
4. استفاده از خون و فرآورده هاي خوني آلوده: اين مساله عمدتا در چند دهه قبل اتفاق مي افتاد و چون امروزه در تمامي جهان (و از جمله ايران) خون هاي اهدايي براي شناسايي ويروس هپاتيت ب آزمايش مي شوند، خون و فرآورده هاي آن سالم هستند.
5. استفاده از وسايل غير استريل در دندانپزشكي، سوراخ كردن غير بهداشتي گوش، خالكوبي و حجامت جزو راههاي احتمالي انتقال عفونت تلقي مي شوند.
6. بند پاياني كه خون مي مكند (از قبيل پشه يا ساس هاي رختخواب) بخصوص در مناطق گرمسير، عوامل مهمي در انتقال عفونت هستند، ولي شاهدي دال بر تكثير ويروس در بدن بند پا وجود ندارد.
نظر بدهید