جزئیات وبلاگ

image
image
5 اردیبهشت 1402

درمان با ازاتيوپورين

درمان با ازاتيوپورين

در جریان روماتیسم سلول های سیستم ایمنی بدن به اسم لنفوسیت ها با از دست دادن کنترل خود و به عبارتی ابتلا به آلزهایمر، فراموش می کنند که سلول های خودی میکروب نیستند و به اون ها حمله می کنند و باعث اسیب بافت های بدن مثلا در بیماری لوپوس، آسیب پوست، کلیه، مغز. در بیماری آرتریت روماتوئید، اسپوندلیت آنکیلوزان، پسوریازیس آسیب مفصل. در بیماری میوزیت آسیب عضله و غیره می شوند. در این شرایط این داروها باعث می شوند که این سلول های گیج شده از بین بروند و یا ضعیف شوند. در واقع خوشبختانه این سلول ها به نسبت سلول های طبیعی بدن بسیار به این دارو ها حساس تر هستند و بنابراین با مصرف داروها، به سلول های بیمار بسیار بیشتر آسیب می رسد. این سلول های بیمار با از بین رفتن خود باز هم اندکی باعث تحریک بیشتر سیستم ایمنی می شوند پس باید چند جور دارو مصرف شود تا اولا روی سلول های مختلف بیمار اثر بگذارد ثانیا جلوی تحریک سیستم ایمنی را بگیرد. خیلی وقت ها میپرسید این داروها ضرر نداره؟؟ ببینید راستش اینه که وقتی دارویی می خورین حتما برای شما سودش بیشتر از ضررشه، یعنی شما بیمار هستین و به نسبت جدی بودن بیماری داروهای پر ضررتری باید مصرف کنید! چرا؟؟؟؟ چون اگه غیر این عمل کنید بیماری روی شما اثر خیلی شدیدی می گذاره ولی عوارض دارو را تا حدود زیادی می شه کنترل کرد. پس سرخود کم کردن داروها؛ عدم مصرف آنها، عدم رو راست بودن با پزشکتون؛ عدم مراجعه به موقع، عدم انجام ازمایشات دوره ای که برای بررسی میزان فعالیت بیماری و عوارض دارویی در خواست می شود همش به ضرر شماست. رعایت بهداشت در هنگام مصرف این داروها خیلی مهمه چون عارضه مشترک این داروها که مثلا در مورد کل عارض کورتون و متوترکسات قبلا توضیح دادم عفونت است. خواب خوب و مناسب، امید به بهبود و حس خوب در مورد خودتون و نتیجه خوب درمان، ایجاد سرگرمی برای فکر نکردن بی مورد به بیماری و رعایت تغذیه مناسب و سالم در کنار مصرف داروها و داشتن ورزش سبک روزانه منظم بهترین راه کمک به درمان است. به امید سلامتی روز افزون شما عزیزان من. کاش می شد یک ورد بخونیم و بیماری رو رفع کنیم ولی هنوز نمی شه. علم پیشرفت می کنه و شاید روزی بشه. ولی حس من میگه ما آدم ها با ایجاد آلودگی، استرس، کاهش روش های سالم زندگی داریم اوضاعو بدتر می کنیم. فکرشو بکن فکر می کنیم میوه و سبزی می خوریم چه لطفی به خودمون می کنیم!! میوه پر کود شیمیایی که با آب نیتراته آبیاری می شه و پر سم شیمیاییه!! چند وقته دور لبت با طعم گس گوجه فرنگی هایی که تو بچگی می خوردیم نسوخته و گزگز نکرده؟ راستش چند وقت دیگهفکر می کنماگه چشمام بسته باشم و بهم میوه بدن فرق سیب و گلابی و تربچه رو از شکل اندازش باید بفهمم نه مزش.

    اشتراک گذاری :

نظر بدهید