پولیپ روده بزرگ
پولیپ روده بزرگ
پولیپ ها، شامل توده هایی هستند که در روده بزرگ یا کولون رشد می کنند. علت بیشتر پولیپ های روده معلوم نیست، ولی در افراد بزرگسال شایع است. بیشتر پولیپ های روده سرطانی نیستند، اما بعضی از آن ها می توانند به سرطان روده بزرگ تبدیل شوند. البته سال های زیادی طول می کشد تا پولیپ به سرطان تبدیل شود. افراد بالای 50 سال بیشتر در معرض ابتلا به پولیپ روده هستند.
متخصصان توصیه می کنند انجام آزمایشات غربالگری سرطان روده برای هر فرد 50 ساله و بیشتر که در معرض خطر ابتلا به این نوع سرطان می باشد، لازم است. از پزشک بپرسید که چه موقع باید این آزمایشات را انجام دهید. پیدا کردن و خارج کردن پولیپ ها از بدن، از ابتلا به سرطان روده بزرگ جلوگیری می کند.
علائم پولیپ روده بزرگ
ممکن است شما دچار پولیپ روده باشید، ولی این مسئله را ندانید، زیرا معمولا علامتی ایجاد نمی کند. معمولا در طی انجام آزمایشات غربالگری سرطان روده، پولیپ ها معلوم می شوند. اگر یک بیماری علامتی نداشته باشد، آزمایش غربالگری برای تشخیص آن لازم است.
پزشکان اغلب روش کولونوسکوپی را برای تشخیص پولیپ روده توصیه می کنند، زیرا با این روش می توانند کل روده را ببینند و اگر پولیپی مشاهده کردند، آن را از بدن خارج نمایند
اگر پولیپ های روده بزرگ شوند، می توانند علائمی ایجاد کنند. ممکن است دچار خونریزی از مقعد (مدفوع خونی) و یا تغییر عادات اجابت مزاج شوید. این تغییر اجابت مزاج شامل اسهال، یبوست، کمتر و یا بیشتر از حد معمول به دستشویی رفتن و یا تغییر ظاهر مدفوع باشد.
علت بروز بیماری
درحال حاضر علت بروز بیماری، ناشناخته است ولی در میان کسانی که سابقه فامیلی و زمینه ارثی دارند، احتمال ابتلا به پولیپ روده بزرگ افزایش می یابد.
انواع پولیپ روده بزرگ
• پولیپ های هیپر پلاستیک: شایع ترین پولیپ ها هستند. معمولا 5 میلی متر قطر دارند و سلامتی را تهدید نمی کنند ولی اگر قطر آن ها به بیش از 1 سانتی متر برسد، باید از لحاظ سرطانی بودن بررسی شده و خارج شوند.
• پولیپ های آدنومایی: به سه گروه تقسیم می شوند؛ لوله ای، پرزی، لوله ای-پرزی. آدنوم های لوله ای، شایع ترین آدنوم ها هستند و حدود 1 سانتی متر قطر دارند. آدنوم های پرزی، کم شیوع ترین آدنوم ها هستند و بیشتر آنها حداقل 1سانتی متر قطر دارند. آدنوم های لوله ای-پرزی، همانطور که از نامشان پیداست، مشخصات هر دو گروه آدنوم های فوق را دارا است.
پولیپ های آدنومایی دارای استعداد سرطانی شدن هستند؛ هر چه قطر آدنوم ها افزایش یافته و پرزی تر باشند، احتمال سرطانی شدن در آن ها بیشتر است. برای جلوگیری از سرطانی شدن باید پولیپ ها برداشته شوند. برداشتن آن ها بیشتر از طریق کولونوسکوپی انجام می شود. در این روش، لوله ای نازک و منعطف از جنس فیبر نوری با یک چراغ در نوک آن از راه مقعد وارد روده بزرگ شده و بالا می رود.
اگر تعداد سلول های سرطانی شده پولیپ، کم باشد می توان پولیپ ها را از طریق کولونوسکوپی برداشته و سرطان را درمان کرد.
اگر احتمال پیشرفت سرطان باشد، پزشک طی عمل جراحی در شکم، قسمتی از روده بزرگ را که دچار پولیپ شده، به همراه غدد لنفاوی و بافت های اطراف خارج می کند.
• پولیپ های التهابی: بسیار کمیاب هستند. این پولیپ ها در اثر التهاب یا آسیب روده بزرگ به وجود آمده و معمولا برای سلامتی خطر ندارند.
• پولیپ های نوجوانی: اختلالات ارثی هستند که بسیار نادرند و می توان آنها را از طریق کولونوسکوپی به راحتی درمان کرد.
• پولیپ های ارثی: یکی از اختلالات ایجاد کننده پولیپ روده بزرگ که شدیدا ارثی می باشد، پولیپوز آدنومایی فامیلی نام دارد؛ این بیماری معمولا در دوران نوجوانی رخ می دهد و ویژگی آن، وجود پولیپ های بسیار زیاد به تعداد حداقل 100 و اغلب 1000 یا بیشتر، در سرتاسر روده بزرگ است. این پولیپها گاها علامتی ایجاد نمی کنند یا شاید باعث خون ریزی از مقعد شوند. این پولیپ ها گاهی در روده کوچک نیز بوجود می آیند.
وقتی که پولیپوز آدنومایی فامیلی با تشکیل تومورهای خوش خیم در سایر نقاط بدن، همراه باشد بیماری "سندرم گاردنر" بوجود می آید. پولیپوز آدنومایی فامیلی حتما به سرطان تبدیل می شود که حدود یک درصد از کل علل سرطان روده بزرگ، راست روده است. غالبا به محض تشخیص بیماری، توصیه می شود که تمام راست روده برداشته شود. باید بستگان نزدیک فرد مبتلا، در سنین 10 تا 12 سالگی، از نظر ابتلا به این بیماری بررسی شوند تا در صورت وجود این بیماری، تحت درمان قرار گیرند.
تشخیص پولیپ روده بزرگ
بیشتر پولیپ ها در طی آزمایش غربالگری سرطان روده، مشخص می شوند. متخصصان توصیه می کنند انجام آزمایشات غربالگری سرطان روده برای هر فرد 50 ساله و بیشتر که در معرض خطر ابتلا به این نوع سرطان می باشد، لازم است. افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند، بایستی زودتر از 50 سال این آزمایشات را انجام دهند.
آزمایشات تشخیص سرطان روده عبارتند از:
1- آزمایش مدفوع: نمونه مدفوع برای یافتن علائم سرطان، در آزمایشگاه بررسی می شود.
2- کولونوسکوپی: با فرستادن یک لوله باریک و دوربیندار از طریق مقعد به داخل روده بزرگ، پولیپ های روده دیده می شوند. کولونوسکوپی در حقیقت آندوسکوپی روده بزرگ است. پزشک همچنین می تواند از طریق کولونوسکوپی، پولیپ ها را از روده خارج کند.
3- سیگموئیدوسکوپی: این روش همان کولونوسکوپی است، با این تفاوت که لوله دوربین دار آن کوتاه تر است و پزشک فقط می تواند قسمت انتهایی روده بزرگ را ببیند. با این روش هم می توان پولیپ ها را از بدن درآورد.
پزشکان اغلب روش کولونوسکوپی را برای تشخیص پولیپ روده توصیه می کنند، زیرا با این روش می توانند کل روده را ببینند و اگر پولیپی مشاهده کردند، آن را از بدن خارج نمایند.
عوامل خطر پولیپ روده بزرگ
عواملی که خطر ابتلا به پولیپ روده بزرگ را افزایش می دهند، عبارتند از:
- سن بالای 50 سال
- سابقه ابتلا به پولیپ روده یا سرطان روده در افراد خانواده و فامیل
- به ارث بردن یک ژن خاص که خطر ابتلا به پولیپ روده را افزایش می دهد. افرادی که دارای این ژن هستند، بیشتر از بقیه دچار پولیپ هایی می شوند که به سرطان روده تبدیل می گردند.
درمان پولیپ روده بزرگ
پزشکان معمولا پولیپ های روده را از بدن خارج می کنند، زیرا برخی از آن ها می توانند به سرطان روده تبدیل شوند. بیشتر پولیپ ها با روش کولونوسکوپی برداشته می شوند. اگر پولیپ بزرگ باشد، شاید نیاز به عمل جراحی داشته باشد.
اگر یک بار دچار پولیپ روده شوید، به احتمال زیاد مجددا دچار آن خواهید شد. اگر پولیپ های خود را درآورده باشید، بایستی به طور منظم تحت نظر پزشک بررسی و آزمایش شوید تا اگر پولیپ دیگری دارید، معلوم شود. از پزشک بپرسید چند مدت یک بار نیاز به آزمایش دارید؟
نظر بدهید